ID: 52103
Omschrijving
Gesigneerd boek (2002) voor een mede bewoonster van het dorp strijen genaamd elly. Het dorp (8.700 Inwoners) waar de foto;s in dit boek gesitueerd zijn. Zeldzaam. Een corbijn collectable. Goud op snee. 84 Pagina;s. Schirmer/mosel uitgeverij.
Er wringt iets in de foto;s die anton corbijn heeft gemaakt voor zijn boek a. Somebody, strijen, holland. De dode rockster freddy mercury poseert voor een gevel met het woord kapsalon; erop. Roy orbison, eveneens dood, staat bij het dak van een hooiberg op een hollands boerenerf. Naast hem een karrenwiel, dat verwijst naar zijn bijnaam, the big o. Wijlen bob marley zit op een hek met populieren op de achtergrond en een grasgroen weidelandschap. De beelden wringen - want niemand gelooft dat deze wereldsterren ooit onopgemerkt nederland hebben aangedaan om voor anton corbijn te poseren. Hoe beroemd de fotograaf - ster tussen sterren - ook wezen mag, zó diep zal hun genegenheid niet gegaan zijn dat zij voor anton kwamen overgevlogen naar nederland, om zich tegen het decor van knotwilg, rijtjeshuis of windmolentje te laten vereeuwigen.
Gesteld dat ze daarvoor tijd van leven hadden gehad want sommigen stierven toen corbijn (1955) net tiener was en nog lang geen professional. En inderdaad, wie een beetje goed kijkt, ziet dat het niet keith moon, jimi hendrix, elvis presley, kurt cobain, ian curtis, george harrison, sid vicious, janis joplin, frank zappa en john lennon zijn. De man die ze personifieert doet niet zijn best echt op ze te lijken. De kleren komen overeen, de poses ook, de pruiken lijken op de haardossen van de echte popsterren, maar het gezicht is onmiskenbaar van corbijn zelf. En zo denkt de kijker in eerste instantie: grappig.
Maar bijna tegelijkertijd voelt hij dat achter snor, pruik en zonnebril ernst schuilgaat; de foto;s verwijzen naar zelfonderzoek en naar vragen over identiteit van zowel de fotograaf als de sterren die hij met soms zichtbare krampachtigheid imiteert.;het idee achter a. Somebody;, zegt corbijn, 'was terug te gaan naar mijn geboortedorp strijen, om te onderzoeken wat mij heeft beïnvloed.
Heb geprobeerd de grote wereld te plaatsen in de kleine wereld van strijen, waar ik tot mijn elfde heb gewoond. Ik kom uit een domineesgezin, en in mijn herinnering waren mijn vader en moeder altijd meer bezig met het leven na de dood dan met het heden. Zodoende associeer ik strijen vooral met de dood. En het vormt zo ook de link met de dode muzikanten.; de terugkeer naar zijn zuid-hollandse dorp was, ondanks de somber gekleurde herinnering, verre van onplezierig. ;het was leuk om te doen. En ik ben meer gaan begrijpen over de manier waarop mijn fotos tot stand komen.
De strakke lijnen, de vlakverdeling, composities met veel gebruik van lucht en egale vlakken, dat zijn allemaal kenmerken die in het landschap van strijen terug te vinden zijn.; de hernieuwde kennismaking met strijen, en het doorgronden, via de maskerades, van de dode muzikanten hebben corbijn ervan doordrongen dat zijn fascinatie voor pop-idolen mede voortkomt uit ;het onbewuste verlangen een iemand\" te willen zijn;.
Het verklaart a. Somebody en de aandoenlijk ernstige blik waarmee, door het masker van idolen heen, corbijn in zijn eigen lens kijkt. Op studiobeelden in zwartwit vormen de look-a-likes, steeds poserend met ontbloot bovenlijf, een schuchtere portrettengalerij. De kleurenbeelden zijn lyrischer, en de omgeving weerspiegelt de stemming van de ster/fotograaf. Zanger ian curtis van joy division staat op een gelig grasland, met de schaduw van een boerderij als een peilloos zwart gat voor hem. Freddy mercury (met snor en leren jack) staat voor de kapsalon waar anton ooit werd geknipt. George harrison rookt een sigaret tegen de achtergrond van de pastorie-corbijn. En lennon staat in de achtertuin van de domineeswoning.
Hij draagt een t-shirt met new york erop en maakt een ...
Er wringt iets in de foto;s die anton corbijn heeft gemaakt voor zijn boek a. Somebody, strijen, holland. De dode rockster freddy mercury poseert voor een gevel met het woord kapsalon; erop. Roy orbison, eveneens dood, staat bij het dak van een hooiberg op een hollands boerenerf. Naast hem een karrenwiel, dat verwijst naar zijn bijnaam, the big o. Wijlen bob marley zit op een hek met populieren op de achtergrond en een grasgroen weidelandschap. De beelden wringen - want niemand gelooft dat deze wereldsterren ooit onopgemerkt nederland hebben aangedaan om voor anton corbijn te poseren. Hoe beroemd de fotograaf - ster tussen sterren - ook wezen mag, zó diep zal hun genegenheid niet gegaan zijn dat zij voor anton kwamen overgevlogen naar nederland, om zich tegen het decor van knotwilg, rijtjeshuis of windmolentje te laten vereeuwigen.
Gesteld dat ze daarvoor tijd van leven hadden gehad want sommigen stierven toen corbijn (1955) net tiener was en nog lang geen professional. En inderdaad, wie een beetje goed kijkt, ziet dat het niet keith moon, jimi hendrix, elvis presley, kurt cobain, ian curtis, george harrison, sid vicious, janis joplin, frank zappa en john lennon zijn. De man die ze personifieert doet niet zijn best echt op ze te lijken. De kleren komen overeen, de poses ook, de pruiken lijken op de haardossen van de echte popsterren, maar het gezicht is onmiskenbaar van corbijn zelf. En zo denkt de kijker in eerste instantie: grappig.
Maar bijna tegelijkertijd voelt hij dat achter snor, pruik en zonnebril ernst schuilgaat; de foto;s verwijzen naar zelfonderzoek en naar vragen over identiteit van zowel de fotograaf als de sterren die hij met soms zichtbare krampachtigheid imiteert.;het idee achter a. Somebody;, zegt corbijn, 'was terug te gaan naar mijn geboortedorp strijen, om te onderzoeken wat mij heeft beïnvloed.
Heb geprobeerd de grote wereld te plaatsen in de kleine wereld van strijen, waar ik tot mijn elfde heb gewoond. Ik kom uit een domineesgezin, en in mijn herinnering waren mijn vader en moeder altijd meer bezig met het leven na de dood dan met het heden. Zodoende associeer ik strijen vooral met de dood. En het vormt zo ook de link met de dode muzikanten.; de terugkeer naar zijn zuid-hollandse dorp was, ondanks de somber gekleurde herinnering, verre van onplezierig. ;het was leuk om te doen. En ik ben meer gaan begrijpen over de manier waarop mijn fotos tot stand komen.
De strakke lijnen, de vlakverdeling, composities met veel gebruik van lucht en egale vlakken, dat zijn allemaal kenmerken die in het landschap van strijen terug te vinden zijn.; de hernieuwde kennismaking met strijen, en het doorgronden, via de maskerades, van de dode muzikanten hebben corbijn ervan doordrongen dat zijn fascinatie voor pop-idolen mede voortkomt uit ;het onbewuste verlangen een iemand\" te willen zijn;.
Het verklaart a. Somebody en de aandoenlijk ernstige blik waarmee, door het masker van idolen heen, corbijn in zijn eigen lens kijkt. Op studiobeelden in zwartwit vormen de look-a-likes, steeds poserend met ontbloot bovenlijf, een schuchtere portrettengalerij. De kleurenbeelden zijn lyrischer, en de omgeving weerspiegelt de stemming van de ster/fotograaf. Zanger ian curtis van joy division staat op een gelig grasland, met de schaduw van een boerderij als een peilloos zwart gat voor hem. Freddy mercury (met snor en leren jack) staat voor de kapsalon waar anton ooit werd geknipt. George harrison rookt een sigaret tegen de achtergrond van de pastorie-corbijn. En lennon staat in de achtertuin van de domineeswoning.
Hij draagt een t-shirt met new york erop en maakt een ...